Krakowska z piekarnika

Do zrobienia w każdych warunkach domowych, wystarczy tylko piekarnik. To kiełbasa, której się nie parzy, ani nie wędzi. To kiełbasa, którą piecze się w piekarniku. Kiełbasa wędzona w piekarniku to wspaniała propozycja na imprezę oraz święta Bożego Narodzenia. Jak podaje internet „Samo słowo “kiełbasa” wywodzi się od starosłowiańskiego wyrazu “klbasa” odnoszącego się do czegoś kłębiastego, wypukłego. Niektóry użytkowcy wskazują, że może być to tureckie zapożyczenie od słowa “külbastí”, które oznacza pieczeń z rusztu. Słowo to, lub podobne do niego, pojawiają się od ponad pół tysiąca lat w Polsce, Czechach, Rosji, Słowenii, na Słowacji. Te najdawniejsze kiełbasy były podobne do dzisiejszych w kształcie. Przekazy historyczne z XV wieku wymieniają na przykład popularne w rejonie Krakowa małe kiełbaski circinellae. Z tamtych też czasów pochodzi zawód kiełbaśnika – na przenośnych piecykach, opalanych węglem drzewnym, przygotowywali oni kiełbaski na gorąco, sprzedawane wprost na ulicy.” Kultowa już kiełbasa krakowska swoje korzenie ma w XIX-wiecznym Krakowie. Według tradycyjnej receptury zawiera ona około 85 proc. mięsa z szynki wieprzowej, resztę może stanowić np. mięso pochodzące z łopatki. Obecnie wytwarzana jest z mięs chudych wieprzowych – klasy I i II (szynka, łopatka) i mięs kl. III oraz z tłuszczu wieprzowego. Dziś zachęcamy Was do zabawienia się w kiełbaśników i zrobienia kiełbasy z piekarnika.

Ogórkowa

Kolejna propozycja zupy, pożywnej, smacznej i kwaśnej. Zupa ogórkowa z ziemniakami to danie kuchni polskiej, które jest przygotowywane na bazie ogórków kiszonych, ziemniaków, cebuli, czosnku i przypraw. Ogórek znany jest był już 3000 lat p.n.e. Z Indii uprawa tego gatunku rozprzestrzeniła się do Egiptu, Grecji i Włoch, a później do Chin. Rzymianie natomiast rozpowszechnili uprawę ogórka po całej Europie. Starożytni Grecy wierzyli, że spożywanie tej rośliny poprawia rozum i uspokaja serce, tłumiąc namiętność. Idealnym rozwiązaniem jest dodanie do naszego przepisu na ogórkową, swoich ogórków, które zakisiliśmy w sezonie letnim. Ewentualnie własnego przecieru ogórkowego, tak jak w naszym przypadku. Zupa jest wtedy naprawdę aromatyczna i najczęściej nie tak przesolona jak w przypadku kupnego przecieru. Do zupy można dodać obrane z kości mięso wieprzowe. Dzięki temu zupa jest bardziej pożywna i sycąca. Dobrą praktyką jest dodanie do zupy śmietany, która ją zabieli i złagodzi kwaśny smak. 

Kurczak po toskańsku

Piękne widoki toskańskie, to faliste wzgórza pokryte winnicami, gajami oliwnymi i alejami cyprysowymi. Obraz sielanki dopełniają toskańskie smaki, którymi można się delektować na miejscu. To chleb z lokalną, świeżą oliwą, ciasteczka ricciarelli na bazie migdałów i miodu lub cavallucci, kanapka z serem pecorino lub caciotta i lokalnymi salumi, czyli wędlinami np. finocchiona – salami z koprem włoskim. Pecorino to słony twardy ser z mleka owczego, używa się go do ścierania do makaronów. Caciotta z kolei to rodzaj sera produkowanego z mleka krów, owiec, kóz lub bawołów wodnych. Natomiast składniki salami finocchiona to siekane mięso wieprzowe (zwykle policzek, łopatka lub brzuch), nasiona kopru włoskiego, czerwone wino, sól i pieprz. Salami jest najpierw fermentowane, a następnie suszone przez nie mniej niż pięć miesięcy. W kuchni toskańskiej znajdziemy wiele pieczonych mięs, szczególnie dziczyznę, pieczone, duszone w winie króliki lub kaczki, kurczaki. Wśród przypraw toskańskich znajdziemy: bazylię, oregano, tymianek, szałwia, czosnek, cebula, pieprz czarny oraz pietruszkę. Poniższa propozycja to danie na ciepło, wyjątkowo smaczne, pachnące włoskim latem.

Żurek

Według Taste Atlas, będącego przewodnikiem turystycznym online po tradycyjnej żywności, na który nie raz już zaglądaliśmy, żurek został doceniony na świecie – polska zupa zajęła drugie miejsce w plebiscycie. Żur przegrał jedynie z tonkotsu ramen z Japonii. W pierwszej setce rankingu znalazły się również: rosół, zupa borowikowa oraz barszcz czerwony czysty. Jeśli chodzi o ranking polskich zup, żurek jest tam na pierwszym miejscu. Taste Atlas pisze, że "Żurek to tradycyjna polska zupa charakteryzująca się wyrazistym kwaśnym smakiem, który pochodzi z kwaśnego zakwasu, czyli fermentacji chleba i mąki żytniej. Zupa zawiera również mięsa, takie jak kiełbasy, bekon lub szynkę, oraz warzywa, takie jak ziemniaki i grzyby". Żur należy do najstarszych potraw przygotowywanych na Śląsku. Jego nazwa wywodzi się od niemieckiego słowa „sauer” oznaczającego kwaśny, ukiszony, zakwaszony. Słowem żur określano wtedy potrawy z zakwaszonej mąki. Żurek znany jest również w kuchni białoruskiej, czeskiej oraz słowackiej. Aby przygotować żurek, możemy wykorzystać ukisić sami żur, mieszając 100 g mąki żytniej razowej lub owsianej w 500 ml ciepłej wody i odstawiając zaczyn w szklanym słoiku lub glinianym dzbanku w ciepłe miejsce. Cały proces kiszenia trwa ok. 4 do 6 dni. Polecam przygotowanie zakwasu samemu.

Sałatka z tortellini

Syta i aromatyczna sałatka, której nie powstydziliby się Włosi. Wszystkie je produkty są powszechnie używane w kuchni włoskiej. Tortellini to włoski makaron w kształcie pierścienia nadziewany serem lub mięsem, który tradycyjnie podaje się w bulionie, choć popularne do niego są również sosy: pomidorowy, grzybowy lub mięsny. Wyglądem przypomina nasze rodzime pierożki zwane uszkami. Tortellini pochodzi z włoskiego regionu Emilia-Romania i jest szczególnie kojarzony z Bolonią . Mięso i ser używane w makaronie mogą się różnić, a powszechnymi nadzieniami są prosciutto, parmezan lub ricotta. Wzmianki o rukoli można znaleźć w wielu tekstach religijnych w Biblii, a także w tekstach żydowskich w Talmudzie, które datowane są na okres od I do V wieku n.e. Kwiaty i liście rukoli pochodzą z regionu Morza Śródziemnego, od dawna są popularnym składnikiem potraw kuchni włoskiej, marokańskiej, portugalskiej i tureckiej. W starożytnym Rzymie i Egipcie spożywaniu liści i nasion rukoli przypisywano właściwości afrodyzjaku. Pikantny aromat i smak rukoli sprawiają, że jest ona naturalnie odporna na szkodniki. We Włoszech również zaczęto dostrzegać zalety suszenia owoców pomidora – głównie przez ich wyjątkowy smak i możliwość przechowywania przez długi czas. Włosi, jako mistrzowie w tworzeniu potraw pełnych smaku, szybko docenili aromat suszonych pomidorów i zaczęli wykorzystywać je w swoich kulinarnych dziełach. A słonecznik chociaż pochodzi z Ameryki Północnej, rozprzestrzenił się i jest niezwykle popularny, w Europie od XVI w. Zatem do dzieła, ta sałatka jest warta spróbowania.

Pierogi jesienne, mięsno-grzybowe

Po ostatnim wysypie grzybów, mamy już pełne spiżarnie prawdziwków suszonych, które ponoć najlepiej przechowywać z liściem laurowym,  grzybków marynowanych w słoiczkach i kiszonych grzybów w kamionkowych garnkach. Oprócz tych przetworów na zimę, mamy również jadłospis na tydzień, w którym nie brakuje grzybów: zalewajki, duszonki, rizotta, bigosy, zupy grzybowe, zapiekanki, przeróżnego rodzaju sosy grzybowe oraz oczywiście pierogi. Te ostatnie my wzbogaciliśmy wołowiną z rosołu. Pierożki z tym nadzieniem są bardzo delikatne, aromatyczne i trochę przypominają myśliwskie klimaty.  Zachęcamy do korzystania w przyrządzaniu pierogów z foremek do pierogów i uszek wykrawaczek do pierogów oraz pierogownic dostępnych w naszym sklepie stacjonarnym oraz sklepie internetowym.

Muffiny wytrawne

Oczywiście jak wszyscy wiemy, muffiny nie muszą być zarezerwowane wyłącznie dla słodkich wypieków. Przykładem tego są nasze wytrawne babeczki z warzywami serem żółtym i kiełbasą. Te apetyczne, kolorowe babeczki są doskonałym wyborem na śniadanie lub jako przekąska do pracy, szkoły czy do zabrania w podróż. Wariacji na temat wytrawnych maffinek jest wiele. Możemy dodatki stosować zamiennie. I tak zamiast proponowanego przez nas brokułu możemy dodać  pomidor suszony, paprykę, ogórek konserwowy,  gotowaną marchewkę, kalafior lub kukurydzę. To samo dotyczy dowolności użycia serów, świetnie zamiast żółtego sprawdzi się ser pleśniowy, mozzarella, camembert. Kiełbasę albo boczek możemy zastąpić chudszą wędliną typu kiełbasa szynkowa czy po prostu szynką. Świetnym uzupełnieniem do babeczek będą przeróżne sosy i dipy. To świetny sposób na podkreślenie smaku wytrawnych muffinek. Guacamole, hummus, tzatziki czy klasyczny sos czosnkowy to tylko kilka z wielu możliwości.

Gulasz w słoiku

Nazwa gulasz pochodzi od węgierskiego dania będącego w zasadzie gęstą zupą pełną kawałków mięsa i papryki. Nazwa pochodzi od pasterzy (po węgiersku gulyás), którzy wypasali bydło na nizinach. Proste, danie pasterskie, które sobie przyrządzali, nazwano więc gulaszem. Do przygotowania gulaszu używa się najczęściej mięsa wieprzowego (np. łopatki wieprzowej lub szynki, boczku), cebuli, marchwi, papryki, smalcu lub oliwy, mielonej słodkiej papryki, mielonej ostrej papryki, czosnku, bulionu lub rosołu, sosu sojowego, liści laurowych, ziela angielskiego, koncentratu pomidorowego, pieczarek, masła i mąki. Nasza propozycja to gulasz do słoików. Do zabrania na wakacje, dla studenta i na wszelki wypadek, gdybyśmy mieli niespodziewaną wizytę. 

Pieczarki faszerowane mięsem

Pieczarki są jednym z najpopularniejszych grzybów konsumowanych na całym świecie. Obecnie są bardzo popularne i łatwo dostępne, jeszcze w XVI wieku biała odmiana uchodziła za rarytas i trafiała tylko na stoły najzamożniejszych. Najbardziej znane są: pieczarka biała o niewielkich rozmiarach i bardzo jasnych kapeluszach oraz brązowa pieczarka portobello, która osiąga większe rozmiary, ma dużo ciemniejszy kolor, intensywny smak i jest bardziej mięsista od tradycyjnej odmiany. Pieczarki są niskokaloryczne, a jednocześnie bogate w białko i błonnik. Są dobrym źródłem wielu witamin i minerałów, takich jak witaminy z grupy B, witamina D, selen, miedź i potas. Pieczarki można spożywać na wiele sposobów - surowe, smażone, duszone, marynowane, solone,  grillowane lub pieczone. Są one popularnym dodatkiem do sałatek, zup, sosów, potraw mięsnych, a także pizzy. A co nam podkreśli smak pieczarek? Do pieczarek doskonale pasują podstawowe dodatki takie jak: sól, pieprz, czosnek i cebula. Smak pieczarek świetnie uwydatnią także: rozmaryn, majeranek, jałowiec, curry, cynamon, gałka muszkatołowa, lubczyk, papryka, pieprz, natka pietruszki, tymianek, koper, anyż i zioła prowansalskie.

Naleśniki z ciecierzycy

Mąka z ciecierzycy należy do grona produktów bezglutenowych. Jest alternatywą dla mąki zbożowej pszenicznej czy żytniej. Produkuje się ją poprzez zmielenie suchych, prażonych ziaren ciecierzycy (grochu włoskiego), a następnie ich dokładnego przetarcia. Jest cennym źródłem białka oraz błonnika. Podczas gdy w naszym kraju mąka z ciecierzycy nie jest jeszcze zbyt popularna, na południu Europy (Francja i Włochy) czy w krajach arabskich i azjatyckich oraz Indiach, od wieków jest jednym z istotnych składników kuchni. Jedną z najbardziej popularnych przekąsek hinduskich jest pakora, którą przygotowuje się poprzez zanurzenie kawałków warzyw w cieście, a następnie smażenie ich w głębokim oleju. Mąka z ciecierzycy zwana w kuchni indyjskiej besan, w tej potrawie stanowi główny składnik panierki. Bardzo popularne są również słodkie kuleczki besan ladoo z kardamonem. Powszechnie znaną i lubianą potrawą z mąką z cieciorki w roli głównej jest też socca, zwana chlebem nicejskim. Podawana jest jako przystawka, a także z dodatkiem warzywnym lub mięsnym. Besan użyty samodzielnie nie nadaje się do przyrządzenia tradycyjnego ciasta, ale doskonale może sprawdzić się jako składnik naleśników, gofrów czy pizzy. Mąka z ciecierzycy jest też składnikiem falafeli czy popularnej w kuchni arabskiej pasty – hummusu. W dietach wegańskich dobrze sprawdzi się jako zamiennik jajka, pozwalając na lepsze zlepianie się składników np. warzywnych klopsików. Mąka z ciecierzycy to nieodłączny element słodyczy, placków, przekąsek kuchni indyjskiej ale nie tylko.

Weekendowe wędzenie

Zupa meksykańska

Kuchnia meksykańska jest bardzo zróżnicowana, miała na to wpływ złożona mieszanka kultur wywodząca się od cywilizacji starożytnych Indian, hiszpańskich konkwistadorów oraz wpływy europejskie. Indianie wykorzystywali w swoim jadłospisie kukurydzę, ziemniaki, paprykę, indyki, pomidory, czekoladę. Najeźdźcy przywieźli ze sobą na kontynent amerykański ryż, wołowinę, oliwę, ser, wino. Europejczycy owoce morza i ryby. Potrawy meksykańskie, a szczególnie z południa tego kraju mogą być piekielnie ostre. Do najpopularniejszych potraw należą: tortilla, tacos, indyk w sosie mole poblano, chili con carne, burrito oraz nachos (czyli kawałki tortilli pokryte roztopionym serem, z dodatkiem mięsa drobiowego i fasoli). Wśród przypraw natomiast odnajdziemy: kolendrę, oregano, bazylię, cząber oraz tymianek. Zioła dodaje się świeże lub suszone – w zależności od upodobań. W meksykańskiej mieszance przypraw pojawiają się również goździki oraz anyż, które podobnie jak kolendra charakteryzują się korzennym aromatem. Dominujące smaki w kuchni meksykańskiej to przede wszystkim pikantność, a czasami nawet kwaśny posmak. Szczególnie odczuwalne są one w meksykańskich zupach, w wyniku stosowania konkretnych składników, np. ostrej papryczki chili, przyprawy curry, imbiru czy limonki. Taka właśnie jest nasza zupa.

 Tarta szpinakowo-szparagowa

Coraz więcej osób stara się wyeliminować ze swojego jadłospisu gluten. Jednym z takich rozwiązań jest zastąpienie mąki pszennej, mąką kukurydzianą, owsianą, ryżową, migdałową, kokosową lub gryczaną. Jeśli akurat nie mamy mąki roślinnej w domu a mamy młynek do mielenia, możemy sami ją sobie przygotować. Tarta wytrawna jest dobrym rozwiązaniem „żywieniowym”. Jest pyszna zarówno zimna jak i gorąca. Możemy podać ją jako danie główne, przystawkę lub wziąć w podróż zamiast kanapek. Jest idealna również jako dodatek do mięs i warzyw grillowanych. Ponadto, nasza propozycja może stać się tartą dla wegan, wegetarian czy mięsożerców w zależności jakich dodatków dodamy do farszu. Dla miłośników mięs proponujemy dodać wędzony boczek pokrojony w kostkę lub podsmażoną pierś kurczaka z przyprawą  american chicken.

Kotlety schabowe nadziewane

Tarta po wielkanocna

Tarta to znany nam wypiek wywodzący się z kuchni francuskiej, który doskonale smakuje na słodko, jak i w wersji wytrawnej. Podstawą tarty jest kruche, drożdżowe lub francuskie ciasto, które wypieka się w niskiej, o fałdowanych brzegach formie do pieczenia. Tarta na słodko – z owocami, czekoladą, bitą śmietaną to doskonała propozycja na deser, z kolei tarta na ciepło z mięsnym i warzywnym nadzieniem to świetny pomysł na obiad lub kolację. Do takiej wytrawnej tarty możemy dodać usmażone kawałki kurczaka, kawałki pieczeni, wędliny: szynkę, bekon czy kiełbasa, a także ryby - wędzone lub z puszki. Tartę wytrawną można komponować właściwie dowolnie - to doskonały pomysł na tzw. „wietrzenie magazynów" np. lodówki - możemy dodać do niej resztki składników, które pozostały z przygotowania innych dań oraz z minionych świąt. Nasza tarta jest oparta o takie właśnie składniki: sparzoną białą kiełbasę, pieczarki, cebulkę, jajka i żółty ser wymieszany z mleczno-śmietanowym sosem.

Pasztet cielęcy

Nazwa tej przystawki pochodzi od francuskiego słowa „pâte”, które oznacza ciasto, masa, papka. Pierwsze pasztety przyrządzano już w starożytnym Rzymie, ale forma, którą znamy i kupujemy współcześnie – wywodzi się z Francji. Znawcą i wielbicielem pasztetów był wówczas król Ludwik XIV. Danie to było  uważane za wykwintne, a nawet za luksusowe. Istniał nawet zawód: pasztetnik. Tak nazywano osoby zajmujące się wyrobem pasztetów, uważano za przedstawicieli najbogatszej klasy. W Polsce pasztet wprowadził na stoły Jan III Sobieski, który był wielbicielem kuchni francuskiej. Tradycyjny pasztet to popularna potrawa przygotowywana na bazie jednolitej masy z gotowanego lub duszonego mięsa, z dodatkiem warzyw i przypraw. Najpopularniejszym gatunkiem mięsa wykorzystywanego do jego przygotowywania jest mięso z królika i wieprzowina. Dziś proponujemy bardziej wykwintny a zarazem delikatny pasztet cielęcy o łagodnym smaku. Dla podkreślenia jego smaku polecamy ostrą świąteczną ćwikłę albo kwaśno-słodką konfiturę z żurawiny. Idealnie sprawdzi się również z sosem koperkowym, chrzanowym czy majonezowym.

Sałatka warstwowa

W gąszczu propozycji i przepisów znajdowanych w necie czy podsyłanych jako „the best” przez koleżanki, ciężko zdecydować się jaką sałatkę przyrządzić na wyjątkową okoliczność. Z jednej strony kuszą nas te lekkie na bazie miksu sałat i francuskiego dresingu, z drugiej strony te tradycyjne jarzynowe przyprawione swojskim majonezem, a jeszcze z innej takie treściwe z makaronem, ryżem lub wędzonymi wędlinami. Oczywiście chcielibyśmy aby wszystkim smakowała, była lekkostrawna i inna niż te do tej pory przyrządzane, niebanalna. Sałatka na wielkanocny stół, powinna być atrakcyjna z wyglądu, odzwierciedlać budzącą się za oknem wiosenną świeżość, nie mieć za dużo składników oby nie stała się kolejnym obfitym daniem świątecznym. U nas propozycja kolorowa z wiosenną rzodkiewką, szczypiorkiem, serem żółtym, wędzoną piersią kurczaka, majonezowo jogurtowym sosem i oczywiście z jajkami, których jako symbolu początku, życia oraz odrodzenia się przyrody.

Onigiri japońskie kanapki z ryżu

Przed zaczynającym się w ten weekend festiwalem jedzenia i sztuki japońskiej w Łodzi pn. Sakura Festiwal Japoński zachęcamy do poeksperymentowania z ryżem, który w Kraju Kwitnącej Wiśni jest tym czym u nas ziemniak. Nasza propozycja to onigiri, kanapka z gotowanego ryżu o kształcie trójkątnym lub owalnym najczęściej zawinięta w listek nori. Służy często jako prowiant na drogę. Ten ryżowy codzienny przysmak jest nadziewany m.in. marynowaną morelą japońską, ikrą, krewetkami, tuńczykiem, solony łososiem i rozdrobnionym kurczakiem. Mając to na uwadze, możesz wypełnić go czymkolwiek zechcesz. Resztki potraw sprawdzają się wyjątkowo świetnie. Używany farsz powinien być słony, aby ochronić ryż przed zepsuciem.

Po prostu gołąbki…

Do Polski przybyły ze wschodu, choć niektóre jednak źródła podają, że z zachodu. Historia tej potrawy zaczęła się w XIX wieku na Ukrainie, gdzie była ona nazywana hołubci. Jednak wiele źródeł podaje, że powstała ona jako uboższa wersja dania serwowanego na dworach francuskich, tj. faszerowanych gołębi zawiniętych w liście kapusty. Tradycyjne gołąbki to kapusta biała lub włoska  z mięsem mielonym i ryżem lub kaszą. Farsz można również doprawić tymiankiem, majerankiem, ziołami prowansalskimi, czosnkiem, mielonym zielem angielskim lub słodką papryką. W zależności od regionu proporcje te się zmieniają, np. w okolicach Warszawy najczęściej można spotkać gołąbki wypełnione mięsem, w północnych regionach mięso jest zmieszane z kaszą, a w Małopolsce zawiera sporą ilość ryżu oraz jarzyny. Jest jednak dużo pomysłów na „wnętrze” gołąbka. Zamiast mięsa mielonego, możemy użyć soczewicy lub mieszaniny pieczonych warzyw. To propozycja dla wegan. Do farszu dodamy również ugotowany dziki ryż i posiekane grzyby, takie jak pieczarki lub borowiki. A dla nie bojących się nowych smaków proponujemy gołąbki na słodko, gdzie farsz stanowią suszone owoce: rodzynki czy morele posypane cynamonem.

Bekon Bourbon dżem

Brzmi intrygująco? Zapewne dla miłośników bekonu ten dżem będzie spełnieniem marzeń o smaku idealnym. Zachęcamy do przygotowania tej potrawy rodem z kuchni amerykańskiej. Historia Stanów Zjednoczonych to historia wielu narodowości. Zatem potrawy amerykański to wypadkowa kuchni całego świata, gdzie smaki przeplatają się w nieoczywisty sposób. Najpopularniejsze dania tej kuchni to: hamburgery, hot dogi, naleśniki (pancake) z syropem klonowym, onion rings, chrupiące buffalo wings, słodka szarlotka, steki, czekoladowe brownie. Dżem z bekony to danie o wyrafinowanym smaku, idealnie sprawdzi się jako dodatek do burgera lub hot doga, sałatek, deski pikantnych serów, pieczonego kurczaka, wołowiny i wieprzowiny, na męski wieczór do krakersów, kanapek lub grillowanego sera. Odrobina bourbona to ciekawy akcent w tym daniu, alkohol się ugotuje i odparuje, więc nie martwmy się o spożycie alkoholu.