Romesco

Romesco, czyli romescu, to słynny hiszpański, kataloński sos. Termin romesco pochodzi od mozarabskiego słowa remescolar co oznacza „mieszać”. Sos ten został po raz pierwszy przygotowany przez rybaków w XV wieku z prostych składników, takich jak czosnek, suszona papryka, oliwa z oliwek, suchy chleb i wino. Wprowadzenie pomidorów z Meksyku w XVI wieku udoskonaliło recepturę do postaci, którą znamy dzisiaj. Obecnie wytwarzany z pomidorów, suszonych czerwonych papryczek, cebuli, czosnku, oliwy z oliwek, octu sherry (lub czerwonego wina) oraz mieszanki migdałów, orzechów laskowych, a czasem i orzechów włoskich. Zagęszcza się go chlebem tostowym lub mąką, co nadaje mu charakterystyczną konsystencję. Każda rodzina w Katalonii szczyci się własną wersją, wzbogacając bogate kulinarne bogactwo tego sosu. Jest uniwersalnym dodatkiem do grillowanych warzyw, ryb i owoców morza, a także do kanapek, mięs i jako dip. Charakteryzuje się gęstą, kremową konsystencją i wyrazistym, lekko dymnym smakiem. Jest niezwykle łatwa w przygotowaniu, zajmuje tylko kilka minut i idealnie nadaje się dla osób poszukujących zdrowej, aromatycznej przekąski. 

 Grzybki w occie

 To już chyba ostatnie grzybki w tym roku… Cóż, nie możemy narzekać, zapasów na zimę zrobiliśmy co niemiara. Mamy oczywiście grzyby suszone, które ususzyliśmy w suszarce do warzyw oraz mrożone. Jedne i drugie włożyliśmy do woreczków moletowanych i odessaliśmy próżniowo. Część grzybów suszonych zamknęliśmy w plastikowym słoiku dedykowanym do przechowywania grzybów. Będą w sam raz na wigilię do zupy grzybowej, pierogów, uszek, kapusty z grzybami, bigosów i kulebiaków drożdżowych. W szczycie sezonu z grzybów robiliśmy zapiekanki, risotto, pizze z grzybami. I oczywiście marynaty. Marynowanie żywności w occie jest starożytną metodą konserwowania, stosowaną już w Babilonii. W Polsce tradycja ta pojawia się w XVII wieku, najpierw jako dodatek do pieczeni. Marynowane grzyby pochodzą z Europy, a tradycja ich konserwowania jest długa i obecna w wielu kuchniach świata. Polskie wzmianki o marynowaniu grzybów pojawiają się już w XVII wieku, a popularność metody mogła przywędrować z Francji, gdzie już wcześniej marynowano pieczarki. Obecnie są one stałym elementem polskiej, ale także kuchni azjatyckiej, włoskiej, francuskiej i innych. 

Tyrolska do kanapek

Wędlina tyrolska łączy w sobie wspomnienie wakacji, biwaków, wycieczek. Nazwa "mielonka tyrolska" pochodzi od regionu Tyrolu w Alpach, skąd wywodzi się receptura, a popularność zyskała dzięki turystyce. Turyści, zachwyceni smakami tego regionu, rozpowszechnili go po całym świecie. Skład przyprawy do mielonki tyrolskiej zazwyczaj obejmuje: kminek, kolendrę, czosnek, gałkę muszkatołową, majeranek, sól, pieprz, a także inne dodatki jak papryka, ziele angielskie. W domowych warunkach można ją przygotować w szynkowarze, słoiku czy jako baton w osłonce. My tym razem postawiliśmy na osłonki poliamidowe. Osłonki poliamidowe są używane jako opakowania do wędlin parzonych i gotowanych. Doskonale zastępują naturalne osłonki jelita kiełbas. Zaletą osłonek poliamidowych jest niska przepuszczalność pary wodnej oraz dobra wytrzymałość mechaniczna i odporność cieplna. Osłonki nie przepuszczają promieni UV. Cechy te pozwalają zachować smak i aromat żywności przechowywanej w tego typu osłonkach. Używane jako opakowania do wędlin parzonych i gotowanych. Z powodzeniem znajdują zastosowanie przy produkcji szynek, salcesonów, pasztetów lub kaszanek. 

Kalafior w marynacie curry

Kiszenie i marynowanie kalafiora to tradycja kulinarna przekazywana z pokolenia na pokolenie. Sam kalafior jest łagodny, ale po zamarynowaniu lub ukiszeniu nabiera wyrazistego, pikantnego smaku, który urozmaici niemal każdą potrawę. Marynowany kalafior to niezwykła przekąska, która może urozmaicić twój stół i zaskoczyć gości wyjątkowym smakiem. Jedną z najwspanialszych rzeczy w przygotowywaniu marynowanego kalafiora jest możliwość eksperymentowania z przyprawami. Możemy dodać rozmaryn, tymianek, ziele angielskie, liście laurowe, paprykę chili, ale także kurkumę czy curry by warzywo zyskało piękny złocisty kolor. Marynowany kalafior doskonale komponuje się z sycącymi daniami jesiennymi i zimowymi. Jadam go również jako przekąskę z chipsami, serami czy daniami z grilla.

Chutney z szafranem

Chutney to bezglutenowy, pikantny lub wytrawny dodatek pochodzący z Indii. W Stanach Zjednoczonych chutney to coś pomiędzy dżemem, sosem i galaretką. Chutney wytwarza się z owoców, warzyw i ziół z dodatkiem octu, cukru i przypraw. Służy do nadania równowagi potrawom lub podkreślenia ich specyficznego profilu smakowego. Ogólnie rzecz biorąc, słowo chutney odnosi się obecnie do wszystkiego, co jest konserwowane w cukrze i occie, niezależnie od jego konsystencji, składników czy konsystencji. Chutney jest nieodłącznym elementem kuchni indyjskiej. Podawany jest z ryżem, chlebami naan, a także z daniami curry. W innych częściach świata można znaleźć różnorodne sosy chutney w połączeniu z potrawami, takimi jak chutney cebulowy z pieczonym mięsem lub owocowy chutney jabłkowy z maślanym, kremowym serem, takim jak brie lub ser kozi. Istnieją setki możliwych kombinacji, aby stworzyć ten pyszny dodatek. Najpopularniejsze przyprawy do sosu chutney to imbir, cynamon, goździki, gałka muszkatołowa, ziele angielskie, kardamon, rodzynki, mango, owoce cytrusowe, morela, brzoskwinia, kolendra, mięta, cebula i czosnek. Ale to nie jedyne opcje. Istnieje wiele innowacyjnych wariacji na temat chutneyu, które wykorzystują ananasa, kokos, owoce dzikiej róży, dynię, pigwę, śliwki lub marchewkę. Nasz chutney to kombinacja owocowo-warzywna z jabłek, gruszek, pomarańczy i pomidorów doprawiona szafranem, imbirem, gałką muszkatołową, cynamonem i pieprzem cayenne. Koniecznie spróbujcie wykorzystując własne lub lokalne owoce i warzywa.

Konferencja w słoiku

Gruszki można konserwować zalewając je lekkim syropem, który pomaga zachować ich konsystencję i smak. Konserwowanie gruszek to idealny sposób na ich zachowanie w najlepszym wydaniu i delektowanie się nimi przez cały rok. Zwłaszcza kiedy jest ich pod dostatkiem. Zalety gruszek w syropie to przede wszystkim długotrwała dostępność smacznego, aromatycznego owocu przez cały rok, co jest szczególnie cenne zimą. Są one dobrym źródłem błonnika, który reguluje pracę jelit i zapobiega zaparciom. Przetwory te zachowują także cenne minerały, takie jak potas, magnez, żelazo i miedź, oraz witaminy, choć zawartość niektórych witamin może być obniżona w porównaniu do świeżych owoców. Dodatkowo, gruszki w syropie to uniwersalny dodatek do deserów, takich jak ciasta, lody czy naleśniki. Pierwszą rzeczą, o której należy pamiętać podczas konserwowania gruszek, jest użycie twardych gruszek, a nie miękkich lub przejrzałych. Do przygotowania gruszek w syropie potrzebujemy trochę sprzętu: garnek do przygotowania syropu i pasteryzacji, chwytak do słoików, słoiki i pokrywki do przetworów, lejek do słoików, czysta ściereczka do wycierania brzegów słoików. Pamiętajmy używajmy zawsze odpowiednich słoików i pokrywek. Nigdy nie używajcie ponownie pokrywek, skazuje to nasze przetwory na popsucie w trakcie przechowywania.

Twaróg domowy

Czy wiecie, że od 2020 roku w dniu 2 czerwca obchodzony jest Narodowy Dzień Twarogu? Twaróg od wieków był nieodłącznym elementem polskiej kuchni, wykorzystywanym zarówno w śniadaniach, obiadach, jak i deserach. Wzrost popularności zdrowego odżywiania i promowanie naturalnych produktów sprawiły, że miłośnicy kulinariów ustanowili dedykowane święto, dla podkreślenia jego wartości kulturowej. Domowy twaróg jest produktem otrzymywanym przez zakwaszenie mleka, a następnie stopniowe jego podgrzewanie bez osiągnięcia temperatury wrzenia, ostudzenie i odcedzenie. W prosty sposób możemy przygotować twaróg samodzielnie w domu. Chcielibyśmy Was namówić do samodzielnego przygotowania twarogu z mleka, używając kultur bakterii z naszego sklepu oraz chust i foremek do serów. Kultury bakterii to doskonale dobrana mieszanka liofilizowanych bakterii fermentacji mlekowej, dzięki której przygotujecie pyszny, domowy twaróg lub zsiadłe mleko. Dodatek bakterii przyśpiesza i stabilizuje proces tworzenia zsiadłego mleka. W składzie znajdziemy: Streptococcus thermophilus, Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus, Lactobacillus helveticus, Lactococcus lactis subsp. lactis, Lactobacillus lactis subsp. cremoris, laktoza. Po przygotowaniu twaróg można wymieszać z mlekiem, śmietaną, jogurtem czy maślanką. Świeży twaróg wykorzystamy do nadzienia w naleśnikach lub pierogach, przygotowania leniwych klusek, śniadaniowego twarożku z rzodkiewką i szczypiorkiem albo na słodko z cynamonem i syropem klonowym. Aby przedłużyć jego przydatność do spożycia można zamarynować twaróg w solance. Innym sposobem na przedłużenie żywotność twarogu jest jego smażenie. Do przygotowania sera smażonego potrzebujemy startego na tarce twarogu, który następnie odstawiamy na kilka dni w chłodne i ciemne miejsce, aby zaszedł proces fermentacji. Dodajemy sól oraz masło, a także żółtka jaj i smażymy na wolnym ogniu. Przyprawiamy kminkiem lub koprem.

Piernikowe powidła

Kolejne przetwory ze śliwek przed nami. Późne lato i wczesna jesień to totalne szaleństwo w kuchni w kategorii przetwory domowe. Jeśli chodzi o śliwki, to możemy poszaleć. Możemy je włożyć w słoiki w postaci dżemów, konfitur, powideł, śliwek w occie, chutneyów czy kompotów. Znamy zwolenników soku śliwkowego z sokownika. Ten sok jest naprawdę przepyszny. Dla amatorów mocniejszych wrażeń polecamy nalewki ze śliwek lub nastawy, które po fermentacji poddamy procesowi destylacji i otrzymamy przepyszną śliwowicę. W przypadku dużej ilości śliwek możemy przyrządzić pyszne wino śliwkowe. Jeszcze inny sposób to ususzenie śliwek w piekarniku, suszarce do grzybów lub w wędzarni przy użyciu drewna liściastego. My dodatkowo jeszcze mrozimy wydrylowane śliwki. W naszej spiżarni w tym roku na półkach zagościły piernikowe powidła. To pomysł podkręcony korzennymi przyprawami, bożonarodzeniowy przysmak idealny do przełożenia ciasta piernikowego albo naleśników. Do powideł śliwkowych pasują cynamon, goździki, kardamon, wanilia a także alkohol, rum, amaretto, czekolada, kakao, miód lub masło, które nadaje powidłom delikatności. Natomiast dodatek octu sprawi, że owoce się nie przypalą i zachowają kolor. W zależności od regionu, dodaje się też orzechy, migdały, rodzynki czy skórkę cytrynową. Zachęcamy Was zatem do wypróbowania w tym sezonie czegoś nowego ze śliwek.

Domowy gin botaniczny 

Proces produkcji ginu, zaczyna się on od jagód jałowca i wody, które są fermentowane, a następnie destylowane. Jednak każdy producent ginu używa różnorodnych składników do nasycania alkoholu i tworzenia unikalnych i złożonych profili smakowych. Łącznie składniki te określa się mianem składników botanicznych. Gin bez jagód jałowca to nie gin. Nie ma jednak żadnych ograniczeń co do tego, jak mocny musi być ich smak. Oznacza to, że w niektórych ginach nuty jałowca są mocne i wyraziste, podczas gdy w innych jałowiec po prostu pozostaje w tle, pozwalając innym roślinom wybić się na pierwszy plan. Jagody jałowca pochodzą z krzewu jałowca, rośliny iglastej występującej naturalnie w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Nadają ginowi charakterystyczny, rześki i orzeźwiający smak. W odróżnieniu od tradycyjnych ginów, gin botaniczny ma złożoną kompozycję tych naturalnych dodatków, które często są destylowane indywidualnie, a następnie łączone w celu stworzenia unikalnego profilu smakowego. Gin botaniczny powstaje poprzez ponowną destylację neutralnego spirytusu zbożowego z dodatkiem owoców jałowca i innych roślinnych składników, takich jak zioła, przyprawy, nasiona i skórki cytrusów. Składniki botaniczne mogą być bardzo zróżnicowane. Najczęściej spotykane to przyprawy (kolendra, kardamon, anyż, pieprz kubebowy, cynamon), kwiaty (róża, lawenda) oraz skórka cytrusowa (cytryna, grejpfrut). To one nadają „botanikom” nadają ginowi jego charakter. Polecamy nasz pomysł na „gin botaniczny” domowej produkcji.

Ogórki, ostatnie z ogródka w tym sezonie…

Warzywa konserwowe to produkty, które przeszły proces konserwacji, aby przedłużyć ich przydatność do spożycia. Konserwować można na wiele sposobów: pasteryzując, kisić, marynować w occie czy zamrażać. Dlatego też papryka czy ogórki konserwowe mogą być dostępne przez cały rok. Dziś zajmiemy się marynowaniem. Marynowanie, czyli konserwowanie octem, to jeden z najstarszych sposobów przechowywania żywności. Polega na utrwalaniu warzyw i owoców za pomocą temperatury i specjalnej zalewy. Utrudnia ona rozwój drobnoustrojów powodujących psucie się żywności. Warzywa w zalewie octowej, takie jak ogórki zachowują większość witamin i składników mineralnych, a kwas octowy, będący naturalnym konserwantem, może przynieść dodatkowe korzyści zdrowotne, takie jak obniżenie poziomu cukru we krwi. W Polsce tradycja marynowania warzyw sięga ponoć XVII wieku, kiedy podawano przed obiadem różne marynaty, m.in. marynowanego kalafiora czy cebulę. Zalewy zazwyczaj składają się z wody zakwaszonej octem, cukru, soli, przypraw i ziół: czosnku, ziela angielskiego, gorczycy, liści laurowych i kopru. Marynaty na bazie octu sporządza się przede wszystkim z twardych warzyw: ogórków, papryki, brokułów, kalafiora, patisony czy buraki. Do marynowania nadają się także owoce, zwłaszcza wiśnie, śliwki czy gruszki. Przed marynowaniem warto je zblanszować, a potem zalać syropem zrobionym z cukru, odrobiny octu i wody.

Przecier pomidorowy smaczny i zdrowy

Pomidory to warzywa, które doskonale smakują zarówno na surowo, jak i po przetworzeniu. Pomidory są pożywne i wszechstronne, stanowią bazę do sosów, zup, sałatek, sals i innych dań. Istnieje wiele sposobów na obróbkę pomidorów i każdy z nich daje inny efekt. Przeciery pomidorowe czyli passata to popularne przetwory z pomidorów, mające szerokie zastosowanie w kuchni. Przecier jest gęstym, aksamitnym produktem. Aby go przygotować wystarczy gotować pomidory, a następnie przepuścić przez sitko lub zblendować na gładką masę. Jeśli lubicie bardziej skondensowany przecier możecie przygotować koncentrat pomidorowy. Otrzymacie go poprzez gotowanie przecieru przez kilka godzin aby odparować większość wody. Powstanie gęsty, intensywnie pomidorowy sos. Koncentrat jest bardziej intensywny i słodszy w smaku niż przecier pomidorowy, dlatego jest często wykorzystywany jako bazowy składnik w sosach, do pizzy i dań mięsnych. Jeśli zdecydujecie się na przygotowanie domowego przecieru pomidorowego wykorzystacie go z pewnością do zup pomidorowych, leczo, gołąbków, fasolki po bretońsku czy jako składnik wytrawnych koktajli alkoholowych przez cały sezon zimowy. 

Bez liścia laurowego ani rusz

Liść laurowy inaczej nazywany jest wawrzynem szlachetnym lub liściem bobkowym. W starożytności przyozdabiał nie tylko głowy poetów i władców, ale także służył w lecznictwie i był powszechnie podawany na przeziębienia i reumatyzm. W Polsce roślina ta nie występuje w formie dzikiej, ale nadaje się do uprawy jako roślina doniczkowa. Naturalnie liść laurowy rośnie w krajach takich jak: Indie, Pakistan i inne kraje południowej Azji, okolice wybrzeża morza Śródziemnomorskiego, Meksyk, Wyspy Kanaryjskie. Liść laurowy ma smak od ostrego do gorzkiego, suszony wydziela ciepłą, ziołową, korzenną woń. Stosowane w kuchni liście laurowe wzmacniają smak wytrawnych potraw i nadają im bogaty, charakterystyczny aromat. Liście laurowe wykorzystuje się w mięsnych potrawach, zupach, daniach jednogarnkowych, pieczeniach, rybach, kiełbasach. Przyprawy oraz olejki eteryczne na bazie liścia laurowego ze względu na swoje właściwości przeciwbakteryjne i antyoksydacyjne mogą przedłużyć trwałość produktów.  Bez liścia laurowego nie wyobrażamy sobie bulionów, bigosów czy marynat. Zwłaszcza marynat. Papryki, ogórki, dynie, cukinie, grzybki w occie tylko w towarzystwie liścia laurowego. Propozycja dla Was sałatka zimowa z ogórków. Róbcie zapasy na zimę, bo sezon wegetacyjny przeszedł do drugiej połowy.

Gruszkowe

Wino jest to napój otrzymywany przez fermentację alkoholową winogron, moszczu gronowego. To podejście światowe. Wszelkie napoje otrzymane z innych owoców niż winogrona nie mogą nazywać się winem, lecz powinny być określane w inny sposób (np. wino jabłkowe jest nazywane cydrem). W Polsce, natomiast wino produkuje się nie tylko z winogron ale również z innych owoców: porzeczek, malin, wiśni, czereśni czy gruszek. I przepis na wino gruszkowe właśnie Wam polecamy. Oprócz, dojrzałych gruszek przydadzą się Wam również niezbędne akcesoria. Zanim zaczniemy produkcję wina, musimy przygotować niezbędny do tego sprzęt: balon szklany lub plastikowy pojemnik fermentacyjny, korek do balonu lub pokrywka do pojemnika fermentacyjnego, rurka fermentacyjna lub cichy dzwon, drożdże winiarskie, pożywka dla drożdży, pektoenzym, butelki na wino, wężyk do ściągania wina. Wino z gruszek ma jasnożółtą, nieraz lekko zielonkawą barwę. To wina lekkie orzeźwiające, o zróżnicowanej słodyczy. Najlepiej smakują jako aperitif, do deserów, z serami i do dań lekkich: sałatek i kuchni śródziemnomorskiej.

Udka pieczone w słoiku

Lato choć nas w tym roku nie rozpieszcza, nadal trwa. Nadal mamy wakacje i statystycznie najwięcej wyjazdów wypoczynkowych w całym roku. Dużo z nas wybiera relaks na działkach, pod namiotami, w kamperach czy na prywatnych kwaterach, chcąc wypocząć we własnym rytmie. Wtedy też nie chcemy tracić czasu na szykowanie posiłków, a najbliższe restauracje mogą się „przejeść”. Dobrym sposobem na posiłki w plener jest wekowanie. Chociaż z wekowaniem kojarzą się nam głównie przetwory z warzyw i owoców, to w słoiku zamknąć możemy z powodzeniem wykwintny obiad. Wystarczy poświęcić raz trochę czasu w kuchni, żeby móc cieszyć się błyskawicznym, domowym obiadem w każdej sytuacji. Takie mięso z kurczaka w słoiku świetnie sprawdzi się w trasie, bo dzięki odpowiedniej pasteryzacji nie musi być przechowywane w lodówce. Pasteryzacji można poddać w zasadzie każdy typ mięsa, np. wołowinę, wieprzowinę. Popularne jest też wekowanie mięsa drobiowego czy też wekowanie mięsa mielonego w słoikach. Nasza propozycja to udka z przyprawą złoty kurczak i ostrą papryką. Zestaw przypraw zależy jednak od waszych preferencji i jest nieograniczony. Obok soli i pieprzu najpopularniejszymi przyprawami i ziołami do kurczaka są: papryka ostra, słodka, wędzona, czosnek suszony lub granulowany, rozmaryn, kmin rzymski, tymianek. Dobrze również sprawdzi się: bazylia, oregano, kolendra, cebula. Jednak jak pisaliśmy, przygotujcie weki z ulubionymi przyprawami. Do udek proponujemy wam wybrać nie za duże słoiki, takie do zjedzenia na raz 330-500 ml. Pamiętajcie też o nowych zakrętkach, to one zagwarantują, że przetwory nam się nie popsują.

Cukinia z przydomowego ogródka

Cukinie wchodzą w fazę intensywnego wzrostów. Nagle na grządce z kwiatuszka z dnia na dzień wyrasta nam ponad kilogramowa cukinia. Pełnia sezonu. Cukinia to wdzięczne warzywo, z którego zrobimy placki, zupy i kremy, tarty, makarony, mięsne i warzywne zapiekanki, lasagne, leczo oraz ciasta. Cukinię można też faszerować i piec. Na wytrawnie cukinia doskonale komponuje się z grillowanym kurczakiem, wołowiną czy rybami oraz innymi warzywami: brokułem, papryką i cebulą i wtedy najlepiej do jej przyprawienia użyć: bazylii, czosnek, oregano, kolendra, mięta, zioła prowansalskie czy tymianek. Jak zawsze chcemy zaproponować wam coś wyjątkowego, wykorzystując przyprawy z naszej oferty. Dziś pasta z cukinii a’la baba ganoush. Tradycyjna baba ganoush to potrawa (pasta) z pieczonego bakłażana i pomidorów z dodatkiem ziaren sezamu, czosnku, oliwy i rozmaitych przypraw. Danie typowe dla kuchni bliskowschodniej, zwłaszcza arabskiej. Baba ganoush jest pastą podawana w formie dipu, mezze i przystawki. Wywodzi się z kuchni Arabskiej generalnie państw Bliskiego wschodu. Jest to danie o niezwykłym smaku, dzięki różnorodnym przyprawom, takim jak kmin rzymski, czosnek, cebula, papryka, mięta i sok z cytryny. Nasza pasta z cukinii oparta jest na białym pieprzu i kkminie rzymskim, oczywiście w jej składzie nie może zabraknąć tahini, czosnku i soku z cytryny.

Ogórki na pikantnie

Dla miłośników ostrych przystawek, polecamy marynowane ogórki gruntowe z dużą ilością chili i czosnku. Marynowanie, to obok kiszenia jedna z najpopularniejszych metod konserwowania ogórków w słoikach na zimę. Marynowanie, czyli konserwowanie octem z dodatkiem cukru, soli to jeden z najstarszych sposobów przechowywania żywności w słoikach. Polega na utrwalaniu warzyw i owoców za pomocą temperatury i specjalnej zalewy. Utrudnia ona rozwój drobnoustrojów powodujących psucie się żywności. Należy pamiętać, że marynaty nabierają właściwego smaku dopiero po 2-3 tygodniach od przygotowania. Wśród najbardziej popularnych przypraw używanych do konserwowania ogórków należą: gorczyca, koper, czosnek, imbir, kolendra, marchew, estragon, liść laurowy, papryka słodka, ziele angielskie, goździki, gałka muszkatołowa oraz chili. Zapraszamy po przyprawy i słoiki do naszego sklepu internetowego i stacjonarnego.

Wiśnie - pełnia sezonu

Do najbardziej popularnych przetworów na zimę z wiśni należą: dżemy, konfitury, nalewki, wiśnie w syropie cukrowym oraz soki z sokownika. Ten owoc możemy również zamrozić. W okresie zimowym tak przetworzone owoce możemy wykorzystać do pieczenia kruchych ciast, jako żelkę do tortów, wsad do jogurtu naturalnego, jako „kostki” zamrożonych owoców do drinków czy koktajli mlecznych. Jednak my stawiamy na dżem. W naszej ofercie znajdziecie frukta żel, produkt bez dodatku sztucznych konserwantów i ulepszaczy, którego skład został oparty na naturalnej pektynie owocowej oraz pektynę do dżemów. Pektyna ta jest związkiem pochodzenia naturalnego, który pozyskuje się z cytrusów: pomarańczy, cytryn czy limonek. W przemyśle spożywczym pektyny dodaje się ją do przygotowania dżemów, galaretek, konfitur, nadzienia cukierniczego i innych domowych przetworów, ponieważ posiada właściwości żelujące i zagęszczające w środowisku kwaśnym, przez co wymaga mniejszej zawartości cukru. Oprócz pektyny dostaniecie u nas różnej pojemności słoiczki, zakrętki, drylownicę, zamienne gumki do drylownicy, sokowniki, otwieracze do zakrętek czy trzymaki do słoików.

Indyk peklowany

Jak zwykle zachęcamy Was do przygotowywania wędlin w domowych  warunkach. Wędliny, które robimy w takich warunkach gwarantują nam wysoką jakość i pełne zadowolenie rodziny, zwłaszcza młodszych członków oraz osobach na dietach. W tej obróbce przygotujemy mięsa w całymkawałku oraz mielone: szynki i pasztety, mielonki, golonki oraz kiełbasy. Oprócz szynkowarów o rożnych pojemnościach, obecnie zrobionych ze stali oraz szkła przydadzą się również: wysoki garnek (do dostania u nas w zestawach), termometr, foliowe woreczki, sole peklowe bez dodatków i z ziołami, przyprawy dedykowane wyrobom z szynkowaru a nawet woreczki do zgrzewarek, w których możemy marynować szynki w solance. Szczególnie polecamy woreczki do szynkowarów, które ułatwiają przygotowanie pasztetów, galaret, lub wegetariańskich wsadów oraz wyjęcie zawartości po przyrządzeniu z szynkowaru a wnętrze pozostanie w czystości. Dla osób zaczynających przygodę z szynkowarem lub już zaawansowanych polecamy książkę SZYNKOWAR - mistrz kulinarnych możliwości.

Czereśnie dobro luksusowe

Czereśnia jest dziś synonimem luksusu. Ceny tych owoców szybują do niemożebnych wartości. Wtedy ciężko mówić o opłacalności robienia z nich przetworów. Jednak wielu z nas jest szczęśliwym posiadaczem sadu ze starymi odmianami czereśni np. Majówki. To plenna odmiana, która w tym roku owocuje wyjątkowo obficie. Sezon na czereśnie jest dość krótki. Zwykle zaczyna się w czerwcu i trwa do połowy lipca. Oprócz jedzenia czereśni na surowo, bezpośrednio lub jako dodatek do deserów lodowych czy sałatek np. z bobem, orzechami i fetą, możemy z nich zrobić przepyszne pierogi, zupę czereśniową, koktajle mleczne czy kompot. W przypadku nadmiaru proponujemy zamknąć je do słoików jako dżemy, konfitury, kompoty, słodkie marynaty, chutneye lub nalewki. Możemy je również suszyć i kandyzować, czyli poddać je procesowi smażenia, w gęstym syropie cukrowym, aby je zakonserwować i uczynić dłużej przydatnymi do spożycia. Takie kandyzowane czereśnie użyjemy do ciast, deserów, oraz jako dodatek do dań wytrawnych, np. serów czy pieczonych mięs. Aby przetworzyć ten przepyszny owoc, tak jak lubicie, zapraszamy do nas po szereg produktów i akcesoriów do przetwórstwa: słoików, zakrętek, lejków do słoików, butelek, suszarek oraz szczotek do mycia butelek, zbiorników spożywczych, cukru trzcinowego, Frukta-Żelu, drylownic, sokowników, różnego rodzaju korków, etykiet, oraz mnóstwa innych rzeczy, które znajdziecie w naszym sklepie stacjonarnym oraz internetowym.

Lubczyk nie tylko do maggi

Maj i pierwsza połowa czerwca, to intensywny czas na zbieranie i przetwarzanie ziół. Zasada jest prosta, zioła zawsze zbieramy przed ich kwitnieniem. Dziś opowiemy Wam trochę o lubczyku, bylinie o intensywnym, korzennym aromacie, przypominającym nieco seler, ale z bardziej pikantną, głęboką nutą. W kuchni stosujemy głównie liście i łodygi, natomiast korzeń znajduje swoje zastosowanie, szczególnie w nalewkach czy syropach. Lubczyk od razu kojarzy nam się z maggi. W ubiegłym sezonie podawaliśmy na blogu przepis na domową maggi, zachęcamy do powrotu do niego. Najlepiej zbierać lubczyk w suchy dzień, rano, po obeschnięciu rosy. Suszymy go w przewiewnym, zacienionym miejscu, unikamy słońca, lubczyk wtedy traci większość olejków eterycznych. Lubczyk możecie ususzyć w suszarce do grzybów, temperatura nie powinna przekraczać 40°C. Taki suszony lubczyk, możecie utrzeć w moździerzy i stosować do zup, szczególnie do rosołu, zupy jarzynowej czy krupniku. Suszony lubczyk użyjemy też do gulaszu z wołowiny lub wieprzowiny, dań jednogarnkowych: bigosu bądź leczo, mięs pieczonych, pasztetów domowych i sałatek ziemniaczanych. Świeże liście i korzeń natomiast używany jest do nalewek wspierających odporność organizmu, a także poprawiający trawienie. Nalewka działa też moczopędnie i poprawia samopoczucie. Świetnie rozgrzewa, szczególnie w zimne, zimowe dni. W naszych sklepach znajdziecie suszony lubczyk, moździerze, drożdże do wytworzenia alkoholu, butelki, słoiki, suszarkę do grzybów oraz dodatki do nalewek, np.: cynamon, goździki, płatki róży czy suszoną skórkę pomarańczową. Poniżej przepis na nalewkę