Nie tylko świątecznie :)

Na typowym polskim stole nie zabraknie jak co roku: żurku lub barszczu białego z kiełbasą i jajkiem, pieczonej białej kiełbasy, faszerowanych jaj, sałatki jarzynowej, pieczonych mięs (schabów, karkówek) nadziewanych suszonymi owocami, np. morelami lub śliwkami, rolad z boczku, domowych wędzonek (szynek, baleronów, polędwic) oraz różnego rodzaju kiełbas, mazurków z bakaliami, bab wielkanocnych oraz zielonego owsa czy rzeżuchy. Ten zielony akcent na naszych stołach, to zapowiedź wiosny i odrodzenia. Aby jeszcze bardziej zazielenić ten stół, proponujemy Wam wytrawny sernik z pistacji i pieczarek. Ten sernik pistacjowy z grzybami i fetą oraz parmezanem to pikantna rozkosz, która z pewnością skradnie show na świątecznym stole. Kremowe nadzienie w połączeniu ze słoną fetą i chrupiącą pistacjową skórką sprawia, że ten pikantny sernik jest niezapomnianym przeżyciem. W naszej ofercie znajdziecie pistacje w łupinkach solone i bez łupin oraz bez soli, które wykorzystacie do tej przystawki.

Polędwiczka wieprzowa dojrzewająca

Jeśli szukacie inspiracji na wędliny robione domowym sposobem, mam dla Was propozycję na polędwiczkę wieprzową w przyprawach. Polędwiczka wieprzowa suszona, to rewelacyjny pomysł na dojrzewająca wędlinę, którą bez problemu zrobisz samodzielnie w domu. Do jej przygotowania potrzebna będzie tylko dobrej jakości wieprzowa polędwiczka i przyprawy. I czas, na te święta już niestety nie zdążycie, aby ją spożywać potrzeba 10 dni od pierwszej czynności. Już starożytni Rzymianie i Grecy stosowali techniki dojrzewania mięsa, aby przedłużyć jego trwałość i poprawić smak. Wędliny dojrzewające mają swoje korzenie w tradycji europejskiej, zwłaszcza we Włoszech, Hiszpanii i Francji, gdzie produkuje się wiele znanych i cenionych wędlin dojrzewających. Dojrzewanie wędlin to proces długotrwały, który zwykle trwa od kilku tygodni do nawet kilku miesięcy. Podstawowym krokiem w produkcji wędlin dojrzewających jest peklowanie, czyli natarcie mięsa solą oraz przyprawami będącymi naturalnymi konserwantami. W wyniku peklowania mięso traci część wody, co sprzyja wydobywaniu smaku. Następnie mięso poddawane jest powolnemu suszeniu, które odbywa się w warunkach kontrolowanej wilgotności i temperatury. Proces ten pozwala na dalsze odparowanie wody oraz rozwój pożądanych bakterii, które przyczyniają się do fermentacji. To właśnie ten etap dojrzewania decyduje o charakterystycznym smaku i aromacie wędlin dojrzewających. W Polsce także istnieje długa tradycja wytwarzania wędlin dojrzewających. Kiełbasa lisiecka, szynka dojrzewająca z Podlasia czy kiełbasa tzw. „palcówka” to przykłady rodzimych produktów. Wyróżniają się one wyrazistym smakiem, poprzez zastosowanie popularnych przypraw: pieprzu, majeranku i czosnku granulowanego, papryki i czasu dojrzewania.

Płatki nie tylko do ciasteczek

Płatki migdałowe powstają z migdałów, które są obrane, blanszowane, a następnie pokrojone na cienkie plasterki. Chociaż my pokusiliśmy się wykorzystać płatki w najbardziej typowy sposób, czyli dodając je do posypania kruchych ciasteczek, istnieje wiele innych sposobów ich użycia. Płatki migdałowe to bardzo wszechstronny składnik w kuchni, nie tylko pięknie wyglądają, ale i dodają delikatnego smaku oraz chrupkości. W cukiernictwie płatki dodają elegancji i delikatnego orzechowego akcentu. Wykorzystamy je do dekoracji wypieków, tortów, ciast, muffinek, serników czy mazurków. Można je wmieszać do masy w keksach, ciastach ucieranych czy francuskich wypiekach. Idealne do ryżu z jabłkami i cynamonem, zapiekanych gruszek czy jabłek. W wytrwanej kuchni sprawdzą się jako  panierka do mięsa lub ryb. Do sałatek, lekko podprażone płatki świetnie pasują do sałatek z rukolą, kozim serem, burakami, pomarańczą. Płatki polecane są również do dań orientalnych w curry, ryżach, daniach z jagnięciną, gdzie często używa się ich jako dodatku lub posypki. Dodają smaku potrawą z fasolki szparagowej, brokułów, szpinaku czy makaronów z pesto. My podrzucamy przepis na typowe wypieki z okolic świąt wielkanocnych.

Zakwas na świąteczną zupę

Żurek wielkanocny czy barszcz biały, to specjalność naszej polskiej kuchni znana od pokoleń. Ich charakterystyczny smak i aromat wiąże się przede wszystkim z Wielkanocą. Ale nie od zawsze były one świątecznym specjałem. Zakwaszana zupa mączna to specjalność regionalnej kuchni polskiej, ale i białoruskiej, czeskiej czy słowackiej. Nazwa jej pochodzi od niemieckiego słowa sauer, czyli kwaśny, zakwaszany, ukiszony. Na wielkanocnym stole żur symbolizował zakończenie okresu postu. Na początku popularny była na Śląsku. Często więc znaleźć możemy informacje, że żur jest śląski. Natomiast tradycyjny, wielkanocny biały barszcz jest potrawą staropolską. Pierwszy znany przepis wskazuje, że przyrządzało się go z gotowanych roślin: barszczu zwyczajnego, lebiody i komosy. Z czasem zaczęto go przygotowywać na esencjonalnym wywarze mięsnym, czyli tym w czym gotowała się świąteczna szynka, z dodatkiem suszonych grzybów i kiełbasy białej, zakwaszaną (np. kwasem ogórkowym lub kapuścianym). Zupa zabielana bywa śmietaną. Niezbędne przyprawy to sól, pieprz, ziele angielskie, majeranek i liść laurowy. Co gości na naszych wielkanocnych stołach? Zazwyczaj żurek, a nie barszcz biały. Barszcz biały czy żur często wzbogacane są dodatkami takimi jak biała kiełbasa, jajko, ziemniaki czy majeranek, co sprawia, że są pożywnymi i sycącymi posiłkami. Zatem czas na zakwas. Obecnie barszcz biały robi się z zakwasu na mące pszennej a żur z zakwasu na mące żytniej. Mamy dla Was uniwersalna propozycję przygotowania takiego zakwasu, a który bardziej lubicie, ten zrobicie. Zakwas należy nastawić najpóźniej na 5 dni przed świętami. Można go zrobić również wcześniej i przechować do ok. dwóch tygodni w lodówce.

Kalafior z nutą tymianku

Pieczony kalafior z pieczarkami to świetny sposób na przygotowanie zdrowego i pysznego dania, które zachwyci smakiem i aromatem całą rodzinę. Tymianek – to jedno z tych ziół, które sprawiają, że proste składniki nabierają głębi. Jego intensywny, lekko korzenny smak doskonale komponuje się z delikatnym kalafiorem i pieczarkami. Tymianek to zioło, które nie tylko wspaniale smakuje, ale ma także wiele prozdrowotnych właściwości. Jest bogaty w antyoksydanty, a także wykazuje działanie przeciwzapalne i wspomaga trawienie. Jego aromat jest silny, ale jednocześnie łagodny, co sprawia, że doskonale komponuje się z szeroką gamą potraw. Jako naturalny antyseptyk tymianek pomaga w walce z infekcjami, a także wspomaga układ odpornościowy. Dodatkowo może być pomocny w leczeniu kaszlu czy bólu gardła – dzięki zawartości tymolu, który ma działanie rozkurczowe. Tymianek doskonale komponuje się nie tylko z pieczonymi warzywami, jak w tym przypadku z kalafiorem i pieczarkami, ale także w innych potrawach. Znajdziemy go w mieszankach ziołowych, takich jak: zioła prowansalskie – razem z rozmarynem, bazylią, oregano, tymianek tworzy klasyczną kompozycję do mięs, sosów czy zapiekanek. Czubryca zielona to świetna kombinacja do sałatek i twarożku, ma w składzie tymianek, cząber, szczypiorek, czosnek, cebula, pasternak, papryka ostra, chili. Tymianek bywa także składnikiem herbat, które pomagają w walce z przeziębieniem. Nasza propozycja, pieczony kalafior z pieczarkami i tymiankiem, to wyjątkowo aromatyczna propozycja, idealna na lunch czy kolację

Zupa tajska z rybą

Tajska kuchnia to prawdziwa uczta dla zmysłów, która łączy w sobie intensywność smaków, aromatów i kolorów. Jednym z najbardziej charakterystycznych składników w wielu tajskich potrawach jest pieprz cytrynowy, który nadaje im wyjątkowy, świeży i lekko kwaśny posmak. Pieprz cytrynowy to przyprawa o cytrusowym, lekko pikantnym smaku, która pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej, głównie z Indii i Indonezji. Zdecydowanie warto zwrócić uwagę na ten pieprz, bo oprócz smakowego urozmaicenia, pieprz cytrynowy wnosi do potraw także unikalną nutę, której nie da się porównać z innymi przyprawami. Pieprz cytrynowy jest idealnym dodatkiem do potraw, które wymagają wyrazistego, a jednocześnie delikatnego smaku. Doskonale sprawdza się w tajskich zupach, sosach, marynatach, a także w daniach mięsnych i rybnych. Jego subtelny, ale wyrazisty cytrusowy smak doskonale komponuje się z mlekiem kokosowym, trawą cytrynową, kolendrą i chili, tworząc niezapomnianą harmonię smakową, której nie można się oprzeć. Dziś chcemy podzielić się z Wami przepisem na zupę tajską z filetem z mintaja. Zupa ta, oprócz aromatycznych przypraw, takich jak imbir, płatki chili czy limona zyskuje swoją wyjątkowość dzięki użyciu pieprzu cytrynowego. Pieprz ten znajdziecie w naszym sklepie w 2 wagach: 100 gramów oraz 500 gramów. Gorąco polecamy!

Pieprzowa pieczeń

Pieprz to jedno z najstarszych i najczęściej używanych przypraw na świecie, które nie tylko wzbogaca smak potraw, ale ma również szerokie zastosowanie w medycynie, kosmetyce, a nawet w tradycyjnych praktykach ludowych. Historia pieprzu sięga ponad 4000 lat. Był znany już w starożytnych cywilizacjach Indii, Egiptu oraz Grecji, gdzie używano go zarówno w celach kulinarnych, jak i leczniczych. Swoje właściwości zawdzięcza piperynie. Piperyna, to alkaloid zawarty w pieprzu, odpowiedzialny za ostry smak i wiele zdrowotnych właściwości. Najbardziej popularny i powszechnie stosowany, to pieprz czarny. Powstaje z niedojrzałych, zielonych jagód pieprzu, które są suszone na słońcu, aż stają się czarne i pomarszczone. Ma ostry, charakterystyczny smak, który pasuje do niemal każdej potrawy – od mięs po sałatki. Pieprz biały pochodzi z tych samych jagód co pieprz czarny, jednak powstaje po usunięciu zewnętrznej skórki. Jest łagodniejszy w smaku, a jego użycie jest często zalecane w potrawach, w których nie chcemy, aby widoczna była czarna tekstura pieprzu, jak w białych sosach czy kremowych zupach. Pieprz zielony natomiast, to niedojrzałe jagody pieprzu, które są suszone lub marynowane w solance, zachowując swoją zieloną barwę. Ma łagodniejszy, świeży smak i jest często wykorzystywany w kuchni francuskiej i azjatyckiej. Często spotykany w sosach lub jako dodatek do mięsa i ryb. Pieprz czerwony, choć jest mniej powszechny, to wciąż popularny w niektórych częściach świata. Powstaje z dojrzałych owoców pieprzu i ma słodszy, bardziej owocowy smak. Często jest wykorzystywany w mieszankach przyprawowych. Pieprz to przyprawa, która pasuje dosłownie do wszystkiego, jego wszechstronność sprawia, że jest niezastąpiony w kuchni na całym świecie. Stosuje się go nie tylko do przyprawiania dań głównych (mięs, warzyw, makaronów), ale także w sosach, marynatach, sałatkach, a nawet deserach. Warto pamiętać, że świeżo zmielony pieprz ma znacznie intensywniejszy smak niż gotowy mielony. W naszej ofercie znajdziecie aż kilkanaście pieprzowych produktów, a poniżej przepis na wołową pieczeń pieprzową.

Słonecznikowo-paprykowa pasta

Jeśli szukacie zdrowego, pysznego i prostego przepisu na pastę, polecamy pastę z ziaren słonecznika i czerwonej papryki. Jej delikatna, kremowa konsystencja, połączona z głębokim smakiem papryki i aromatem oliwy, sprawia, że jest to doskonały wybór zarówno na kanapki, jak i na przekąski w formie dipu. Pasta z ziaren słonecznika i czerwonej papryki to prawdziwy hit w kuchni o każdej porze roku, która jest nie tylko smaczna, ale także pełna wartościowych składników odżywczych. W prosty sposób zamienia zwykłe składniki w coś wyjątkowego, a dzięki różnym propozycjom dodatków możemy za każdym razem przygotować trochę inaczej. Zioła takie jak bazylia, oregano czy tymianek świetnie komponują się z tą pastą, dodając jej indywidualnego zapachu. Czosnek suszony doda jej aromatu i głębi. Natomiast dla dodatkowej chrupkości możecie dodać prażone orzechy włoskie lub migdały, które świetnie pasują do ziaren słonecznika. Taka pasta idealnie sprawdzi się jako smarowidło do kanapek, dip do warzyw, takich jak marchewki, ogórki czy seler naciowy, do makaronu zamiast pesto lub z grillowanymi warzywami. Po przyprawy zapraszamy do naszego sklepu internetowego lub stacjonarnego znajdującego się w Łodzi przy ul. Ozorkowskiej 12. 

Pączki tradycyjne – miękkie i puszyste

Tłusty Czwartek to jedno z najstarszych i najbardziej uwielbianych świąt w polskim kalendarzu. Pączki, choć dziś dostępne przez cały rok, kojarzą się przede wszystkim z Tłustym Czwartkiem. W Polsce najczęściej mają one formę okrągłych, smażonych bułek wypełnionych słodkim nadzieniem – najczęściej konfiturą różaną lub marmoladą owocową. W tradycyjnych przepisach używa się również nadzienia z czekolady, budyniu, twarogu czy owoców lub likieru. Dziś równie popularne są te z nadzieniem pistacjowym. Pączki są obficie polane lukrem i przybrane skórką pomarańczową lub posypane cukrem pudrem. Warto jednak zauważyć, że to, co sprawia, że pączki są tak wyjątkowe, to ich delikatna, puszysta konsystencja i bogaty, pełny smak. W wielu polskich domach Tłusty Czwartek to moment, w którym nie tylko piecze się pączki, ale również dzieli się nimi z rodziną, przyjaciółmi, a nawet sąsiadami. Tradycja podawania pączków zyskała nowy wymiar w XXI wieku, kiedy to lokale gastronomiczne i cukiernie zaczęły oferować różnorodne wariacje tego przysmaku – od wegańskich po pączki bezglutenowe, z nowoczesnymi nadzieniami (limona-kokos, czekolada z chili, karmel solony z masłem orzechowym) i wykończeniami, np. płatkami róży, siekanymi orzechami pistacjowymi, liofilizowanymi malinami czy płatkami złota.

Czas na kimchi

Kimchi to tradycyjna koreańska potrawa, która zdobyła popularność na całym świecie, a jej charakterystyczny smak i wartości zdrowotne przyciągają coraz więcej osób do eksperymentowania w kuchni. Ma ponad 2 tysiące lat i wyewoluowało z prostych przepisów na fermentowane warzywa do bardziej złożonych wersji, które znamy dzisiaj. W Korei istnieje ponad 200 rodzajów kimchi .To potrawa na bazie fermentowanych warzyw, zwykle kapusty pekińskiej lub rzepy, z dodatkiem przypraw takich jak czosnek, imbir, chili, rybne sosy i pasta z ryżu. Kimchi ma głębokie korzenie w kuchni koreańskiej i stanowi ważny element tamtejszej kultury. Przygotowywanie kimchi to nie tylko proces kulinarny, ale także społeczny, w którym rodziny tradycyjnie spotykają się, by przygotować zapasy na całą zimę. W Korei jest nawet specjalny dzień zwany "Kimjang", który odbywa się w listopadzie i polega na wspólnym robieniu kimchi w większych ilościach. To czas, w którym rodziny, sąsiedzi i przyjaciele wspólnie przygotowują ten przysmak, aby podzielić się nim i mieć zapas na długie miesiące. Podobnie jak to bywało kiedyś w Polsce przy kiszeniu kapusty. Choć sam proces przygotowania kimchi może zająć tylko kilka godzin (w zależności od doświadczenia), to najważniejszy etap – fermentacja – wymaga czasu. W tradycyjnej metodzie fermentacja trwa od 2 do 7 dni w temperaturze pokojowej, w zależności od tego, jak intensywny smak chcemy uzyskać. Po tym czasie kimchi można przechowywać w lodówce, gdzie proces fermentacji zwalnia, ale nadal będzie zmieniać swój smak przez kilka miesięcy i to jest bardzo ciekawe doświadczenie smakowe. Nasze kimchi „pracowało” do ostatniego kęsa. Kimchi jest niskokaloryczne, więc świetnie nadaje się dla osób na diecie. Tradycyjnie jada się je jako dodatek do posiłków, np. do ryżu, makaronów, jajek lub mięsa. Zwykle podawane obok głównego dania, dodaje intensywnego smaku i pikantności.

Karmelizowana cebula

Karmelizowana czerwona cebula to jedno z tych dań, które potrafi całkowicie odmienić charakter każdej potrawy. Słodka, lekko pikantna, jest doskonałym dodatkiem do wielu dań. Choć sama karmelizacja cebuli to technika kulinarna znana od wieków, jej popularność w kuchniach współczesnych zyskała dzięki trendowi do intensyfikacji smaków. Karmelizowana czerwona cebula wywodzi się głównie z kuchni francuskiej i śródziemnomorskiej, gdzie cebula, po obróbce cieplnej, nabiera pełnej słodyczy, a jej charakterystyczna ostrość zostaje zniwelowana. Karmelizowana czerwona cebula jest wszechstronnym dodatkiem, który pasuje do wielu potraw. Idealnie komponuje się z grillowanym mięsem (np. stekami, kurczakiem, wieprzowiną) oraz rybami, zwłaszcza łososiem i tuńczykiem. Czerwona cebula karmelizowana to również klasyczny dodatek do burgerów, nadający im wyjątkowego charakteru. Świetnie sprawdza się w połączeniu z rukolą, serem feta, orzechami lub grillowanym serem halloumi. Doskonale komponuje się w kanapkach z serem, awokado czy pieczonymi warzywami. Jest też znakomitym składnikiem pizzy, szczególnie tej z mięsem (np. pizza z wołowiną czy szynką) lub wegetariańskiej (np. z kozim serem i pomidorami). Choć jej przygotowanie nie wymaga skomplikowanych składników, to wymaga cierpliwości i precyzji, by uzyskać perfekcyjny efekt. Czerwona cebula karmelizowana to smak, który warto wprowadzić do swojej kuchni.

Fasolowy pasztet

Pasztet z białej fasoli to jedno z tych dań, które zdobyły popularność w ostatnich latach, zwłaszcza wśród osób szukających roślinnych alternatyw dla tradycyjnych pasztetów mięsnych. Jest to danie łatwe do przygotowania, zdrowe i pełne smaku, dla osób, które po prostu chcą wprowadzić więcej roślinnych składników do swojej diety. Pasztet z białej fasoli nie ma jasno określonego „wynalazcy”, ale jest częścią trendu na roślinne alternatywy dla tradycyjnych mięsnych potraw. Pasztet w różnych formach znany jest od wieków w wielu kuchniach świata. W Polsce pasztet był często przygotowywany z mięsa, ale z biegiem czasu, w miarę wzrostu popularności diet roślinnych, fasola stała się doskonałym składnikiem do tworzenia wersji roślinnych. Biała fasola, szczególnie popularna w kuchni polskiej, jest źródłem białka roślinnego i ma delikatny, lekko słodkawy smak, który idealnie nadaje się do stworzenia kremowej, ale jednocześnie pożywnej masy. Pasztet z białej fasoli jest bardzo uniwersalny, jeśli chodzi o przyprawy, więc możesz go dostosować do swoich upodobań smakowych. Wśród przypraw znajdziemy: czosnek, świeży czosnek lub czosnek granulowany nadaje pasztetowi głębszy, wyrazisty smak. Cebula, wprowadza słodycz i aromat. Zioła: tymianek, rozmaryn, oregano i bazylia to świetne opcje, które nadają pasztetowi bardziej wytrawny charakter. Papryka: słodka lub ostra papryka w proszku nada pasztetowi nieco pikanterii, a także głębi smaku. Możemy również eksperymentować z dodatkiem orzechów (np. włoskich), suszonych pomidorów, a nawet wędzonej papryki, jeśli chcesz nadać pasztetowi bardziej intensywny smak. Pasztet z białej fasoli to wszechstronny dodatek do wielu dań, zarówno na ciepło, jak i na zimno. Serwowany z najczęściej chlebem i bułkami, będący dodatkiem do sałatek sezonowych warzyw, np. z rukolą, pomidorami i ogórkiem. Pasztet dobrze smakuje w połączeniu z pieczonymi warzywami, takimi jak bataty, marchewki czy buraki. Można podać go z porcją warzyw na parze. Kiszone ogórki, kapusta lub kiszone buraki to świetne dopełnienie, które nadają pasztetowi wyrazistości i kwaskowatości. Pasztet może być również serwowany w formie przystawki na imprezach lub spotkaniach, podany z różnymi dipami, oliwkami czy świeżymi ziołami. Pasztet z białej fasoli to smaczna, zdrowa alternatywa dla mięsnych pasztetów, pełna białka i błonnika. Można go doprawiać na wiele sposobów, dostosowując smak do swoich preferencji. Doskonale komponuje się z różnorodnymi dodatkami, zarówno na ciepło, jak i na zimno. Bez względu na to, czy szukasz pomysłu na wegetariańską przekąskę, czy po prostu chcesz wzbogacić swoją dietę o więcej roślinnych produktów, pasztet z białej fasoli to doskonały wybór.

Kawowy drink z pralinami 

Jeśli jesteście miłośnikami kawy i słodkości, ten przepis to prawdziwa uczta dla zmysłów. Kawa od zawsze była popularnym składnikiem deserów. Właśnie dlatego takie połączenie jak kawa z czekoladą i orzechami jest tak często spotykane w postaci kawowych lodów, deseru tiramisu czy ciast. Kawa dodaje głębi i intensywności smaku. Ponadto czekolada, zwłaszcza ta ciemna, doskonale komponuje się z kawą. Zawiera podobne substancje chemiczne np. teobrominę i kofeinę, które podkreślają wzajemne walory smakowe. Warto dodać, że zarówno kawa, jak i czekolada mają swoje korzenie w tropikalnych rejonach świata – kawa pochodzi z Etiopii, a ziarna kakaowca z Ameryki Południowej. Dziś zapraszamy Was na kawowy koktajl, który łączy w sobie głęboki smak espresso z delikatną nutą orzechowych pralin. Smak pralin orzechowych w koktajlu nadaje mu wyjątkowej kremowej konsystencji, a kawa dodaje energii i charakteru. Na dodatek, zostaje nam na deser rant z kremu czekoladowego i posiekanych orzechów laskowych 

Bukiet dla Zakochanych

Walentynki to doskonała okazja, by celebrować miłość z bliską osobą nie tylko poprzez romantyczne gesty, ale także przy wspólnym stole. W wielu krajach istnieją różne tradycje kulinarne związane z tym dniem, a menu na tę wyjątkową okazję często bywa pełne symboliki, elegancji i wyjątkowych smaków. W tym dniu dominują słodycze. Czekolada jest nieodłącznym symbolem miłości i jest jednym z najpopularniejszych wyborów na ten dzień. Ciekawą propozycją może być również przygotowanie domowego ciasta czekoladowego lub muffinek w kształcie serc, które będą pełne czekoladowych kawałków lub polewy. Warto dodać do nich szczyptę chili, które nada im odrobinę pikanterii, a także symbolizuje ogień miłości. Jeśli zaś chodzi o walentynkowe kolacje to na stołach królują wtedy między innymi ostrygi – symbolizujące miłość i zmysłowość, krewetki w maśle czosnkowym, stek z polędwicy wołowej. Miłość jest również wyrażana przez zmysłowe aromaty, dlatego w walentynkowej kuchni warto sięgnąć po zioła i kwiaty, które podkreślają subtelność smaku. Lawenda, rozmaryn czy bazylia świetnie komponują się zarówno w deserach, jak i w daniach głównych. Róże mogą znaleźć swoje miejsce w deserach, jak np. różana marmolada lub ciasta z dodatkiem płatków róż, które nadają potrawom romantyczny charakter. Nieodłącznym elementem walentynkowego menu są również koktajle. Klasyczny szampan z owocami, czy prosecco z dodatkiem soku z granatu to jest. Alternatywnie można przygotować koktajle na bazie malin i truskawek, które są symbolem miłości i pasji. A dodatkowo oczywiście wino, najlepiej czerwone a do dań z owocami mórz świetnie sprawdzą się wina białe. Dla tych, którzy preferują coś bardziej stonowanego, dobrym wyborem będzie aromatyczna herbata, np. różana czy jaśminowa, która wprowadzi romantyczny nastrój. Można ją podać z miodem i cytryną lub dodatkiem świeżych kwiatów. Natomiast my proponujemy bukiet smakowe, małe co nieco na śniadanie z kawą przekąskę lub lekką kolację.

Mochi

Propozycja na Walentynki, dla wszystkich, którzy lubią sprawiać niespodzianki najbliższym. Mochi. To tradycyjny japoński przysmak, który cieszy się dużą popularnością na całym świecie. Mochi jest robione z ryżu kleistego, który jest gotowany, a następnie ubijany, aż stanie się gładką, elastyczną masą. Proces ubijania ryżu, zwany mochitsuki, jest wykonywany ręcznie w specjalnych kamiennych moździerzach. Mochi symbolizuje szczęście, zdrowie i długowieczność. Tradycyjnie jest spożywane na początku roku, by przynieść pomyślność. Może mieć różne smaki i formy. Czasami jest nadziewane pastą z czerwonej fasoli, lodami, owocami, a nawet matchą (zieloną herbatą). Okazuje się, że ten deser można jeść na ciepło. Mochi podawane na ciepło jest bardzo miękkie i elastyczne. Można je grillować na ogniu lub w mikrofali, co daje przyjemny, lekko chrupiący efekt z zewnątrz, ale nadal jest miękke w środku. Mochi na zimno (np. jako lody mochilowe) jest popularny deserem, szczególnie w ciepłych krajach. W Japonii jedną z tradycyjnych potraw jest mochi podawane z sosem sojowym i posypane cukrem. A z czym przygotowywać mochi: z pastą z czerwonej fasoli (anko), z lodami,  z owocami, np. truskawkami, z zieloną herbatą (matcha), z sezamem. Czarne lub białe nasiona sezamu nadają mochi nutkę orzechowego smaku i chrupkości. Mochi to naprawdę wszechstronny deser, który może przyjąć wiele smaków i form. Możecie eksperymentować z różnymi nadzieniami i sposobami podania.

Święto pizzy

Dziś obchodzimy światowy dzień pizzy. Drugi po tym najważniejszym czyli dniu pizzy w jej ojczyźnie Włoszech, tam święto obchodzone jest 17 stycznia. Pozostała Europa i Stany Zjednoczone obchodzą je 9 lutego. Ostatnim terminem jest 31 sierpnia, wtedy to święto obchodzą Brazylijczycy i pozostali mieszkańcy Ameryki Południowej. Pizza, którą znamy dzisiaj, ma swoje korzenie w starożytności, choć jej współczesna forma powstała w Neapolu, w XVIII wieku. Dziś najpopularniejsza to margherita –pizza z sosem pomidorowym, mozzarellą, bazylią i oliwą z oliwek. Jeśli chodzi o klasyczne dodatki pizzy to: oliwki – czarne lub zielone, czosnek, chili – w postaci świeżych papryczek lub suszonych płatków, dla miłośników ostrego smaku, rukola – popularny dodatek na wierzch pizzy, szczególnie do pizzy z prosciutto, parmezan – świeżo starty, dodawany po upieczeniu dla dodatkowego smaku, szynka parmeńska, salami, mozzarella. Pizza jest jednym z najczęściej zamawianych dań na świecie, w Stanach Zjednoczonych pizza stanowi aż 10% całkowitego spożycia żywności na wynos. W Neapolu pizza jest traktowana jak sztuka, a jej przyrządzanie zostało uznane za niematerialne dziedzictwo kultury UNESCO w 2017 roku. W 2007 roku powstała największa pizza na świecie, znana jako „Ottavia”, o powierzchni 1261,65 m². Nasza propozycja to pizza łącząca 2 święta: pizzy i zakochanych, które obchodzimy 14 lutego.  Pizza chyba najbardziej przypomina pepperoni, taką o cienkim cieście. Dodatkowo oprócz składników spożywczych przyda się nam trochę akcesoriów do profesjonalnego przygotowania naszej pizzy: łopatka do pizzy, kamień do pieczenia, praska do czosnku.

Pikantna pierś w jogurcie

Piersi z kurczaka to jedno z najczęściej wykorzystywanych mięs w polskich kuchniach – są smaczne, delikatne, szybkie w przygotowaniu i bardzo uniwersalne. Warto znać różne sposoby na to, jak przyrządzać pierś kurczaka, by uniknąć monotonii w codziennym gotowaniu. Można je piec, grillować, smażyć, gotować, a także przygotować w formie soczystych kotletów, sałatek czy zapiekanek. My skupimy się na pieczeniu. Pieczenie to doskonała metoda na przygotowanie piersi z kurczaka w całości. Wystarczy posmarować mięso oliwą z oliwek, przyprawić ulubionymi ziołami i przyprawami, a następnie piec w piekarniku przez około 25-30 minut w 180°C. Można także dodać do mięsa warzywa, aby uzyskać pełnowartościowy posiłek w jednym naczyniu. Pikantna pierś kurczaka w jogurcie to idealna propozycja dla osób, które lubią intensywne smaki i odrobinę ostrości w swoim jedzeniu. Do pikantnej piersi z kurczaka świetnie pasują przyprawy, które podkreślają ostrość, głębię smaku i aromat mięsa. Oto lista przypraw, które warto wykorzystać do marynaty, aby uzyskać pikantny efekt: papryka chili, kumin, curry, imbir, czosnek, kurkuma, kolendra, sól i pieprz cayenne, zioła – oregano, tymianek, rozmaryn czy bazylia świetnie łączą się z pikantnymi przyprawami, wprowadzając dodatkową warstwę smakową. Jeśli preferujecie inne smaki, to w naszej ofercie znajdziecie przeróżne mieszanki przyprawowe (kurczak fajitas, kurczak po staropolsku, po chińsku, soczysty, po diabelsku, złoty kurczak, po węgiersku, american chicken) i łącząc je z jogurtem uzyskamy soczyste mięso w idealnej dla nas kompozycji smakowej.

Marynowana gorczyca

Marynowane nasiona gorczycy to aromatyczny dodatek, który potrafi nadać potrawom głębi i wyjątkowego smaku. Podniosą poziom doznań smakowych naszych kanapek, dressingów, dipów lub deski wędlin. Są również doskonałym dodatkiem do sałatek, sera, jajek faszerowanych lub krakersów. Marynowane nasiona gorczycy są nazywane „kawiorem musztardowym”, ponieważ stają się pulchne po ugotowaniu, dając wrażenie pękania podobne do jedzenia kawioru. W kuchni europejskiej gorczyca była używana od wieków – najpierw jako przyprawa, a później także jako składnik marynat, które pozwalały przedłużyć trwałość produktów spożywczych. W XIX wieku stała się popularnym dodatkiem do wędlin i sałatek, a dziś nie wychodzi z mody w wielu kuchniach, szczególnie w Niemczech, Holandii czy Anglii. Możemy spotkać gorczycę białą (najczęściej używaną w marynatach), czarną oraz brązową. Każda z nich ma nieco inny smak: gorczyca czarna jest bardziej ostra, biała – łagodniejsza, a brązowa ma lekko pieprzny posmak. Marynowanie gorczycy białej jest najpopularniejsze, jednak inne rodzaje również mogą dodać ciekawego charakteru potrawom. Marynata do gorczycy najczęściej zawiera ocet, cukier, sól oraz przyprawy, takie jak ziele angielskie, pieprz, liście laurowe, a czasem także kurkumę, która nadaje gorczycy intensywnie żółty kolor. Można także dodać czosnek, chili czy świeże zioła, by stworzyć różne warianty smakowe. W naszym przepisie znajdziecie czosnek, rozmaryn i cukier trzcinowy. Marynowana gorczyca to doskonały dodatek do mięs (szczególnie do wieprzowiny, drobiu i dziczyzny), ale świetnie komponuje się także z serem, wędlinami czy jako element sałatek. Można ją dodać do klasycznego hamburgera, a także używać jako składnik musztard czy sosów. Wspaniale współpracuje z duszonymi warzywami, kiszonkami i w połączeniu z gorącymi potrawami, podkreślając ich smak. Warto pamiętać, że gorczyca, choć używana w niewielkich ilościach, może dodać potrawie wyraźnej ostrości, szczególnie gdy jest marynowana z dodatkiem ostrej papryki lub chili. Jeśli jednak preferujecie łagodniejsze smaki, warto ograniczyć ilość ostrej przyprawy w marynacie.

Chałka śródziemnomorska

Chałka z suszonymi pomidorami i świeżą bazylią to smakowite połączenie tradycyjnej żydowskiej chałki z włoskimi akcentami. Choć sama chałka pochodzi z żydowskiej tradycji, szczególnie popularna jest w Polsce i krajach, gdzie Żydzi mają długą historię, jak w Izraelu, USA czy w Europie Środkowo-Wschodniej. Chałka to zwykle słodkie, puszyste pieczywo, a w tym wariancie dodatek suszonych pomidorów i świeżej bazylii nadaje jej wytrawny, intensywny smak. Pomidory suszone na słońcu są pełne smaku i idealnie komponują się z aromatyczną bazylią, tworząc ciekawe połączenie z miękką, delikatną chałką. Jeśli chodzi o podawanie, chałkę z suszonymi pomidorami i bazylią możesz jeść na wiele sposobów. Z oliwą z oliwek, jako przystawkę lub dodatek do wina, np. do włoskiej chianti. Z serem, np. z mozzarellą lub parmezanem – połączenie tego pieczywa z serem jest naprawdę pyszne. Z ulubionymi wędlinami, zwłaszcza z szynką prosciutto czy salami. Albo z kremowym hummusem lub pastą z oliwek jako lekki posiłek lub przekąska. Włochy mogą być inspiracją dla takiej chałki, szczególnie z uwagi na popularność suszonych pomidorów i bazylii, ale samo połączenie tych składników z tradycyjnym pieczywem chałkowym daje ciekawy efekt łączący różne kulinarne tradycje.